مرگ تاجرانه!

شهدا چطور پس از رفتن ظاهری از این دنیا، اثر می‌گذارند؟

«کشته شدن از نظر اغلب مردم دنیا یک فقدان است، امّا قرآن از کشته شدن، از محروم شدن از زندگی، یک پیام نشاط بیرون می‌کشد. 97/۷/4 » شاید در نگاه اول عجیب به نظر آید اما نوعی از مرگ با بهجت و بشارت همراه است! این موضوع را در #یادم_باشه می‌خوانیم:

1-مایه‌ حیات

 نوعی از مرگ که نه‌تنها پایان زندگی نیست، بلکه مایه رونق زندگی سایرین است! «شهدا مایه‌ رونق حیات معنوی‌اند در کشور. حیات معنوی یعنی روحیه، یعنی احساس هویّت، یعنی هدف‌داری، یعنی به سمت آرمان‌ها حرکت کردن، عدم توقّف؛ این کار شهدا است. 97/۸/14»

2-آغاز کار

 قرآن کریم در آیه۱۷۰ سوره آل‌عمران علاوه بر تأکید بر این موضوع، به ما می‌آموزد که شهادت پایان کار شهدا نیست! زیرا «تا هستند، جانشان و تنشان و حرکت مادّی‌شان در خدمت اسلام و در خدمت جامعه‌ اسلامی است، وقتی می‌روند، معنویّتشان. 97/۸/14 »

3-با ما حرف می‌زنند

اما شهدا چطور پس از رفتن ظاهری از این دنیا، اثر می‌گذارند؟ در واقع شهدا با ما حرف می‌زنند! «نطق شهدا بعد از شهید شدن باز می‌شود، با مردم حرف می‌زنند. 97/۸/14»

4-بدون ترس، بدون اندوه

 پیامی که شهدا به ما می‌دهند، معجزه‌آساست، کافی است گوش شنوا داشته باشیم، این پیام «حقیقتاً پیام بشارت است؛ ما باید گوشمان را اصلاح کنیم که این پیام را بشنویم؛ بعضی نمی‌شنوند پیام شهدا را، لکن این [آیه‌ی] قرآن کریم است: وَ یَستَبشِرونَ بِالَّذینَ لَم یَلحَقوا بِهِم مِن خَلفِهِم اَلّا خَوفٌ عَلَیهِم وَ لا‌ هُم یَحزَنون، پیام شهیدان، پیام نفی ترس و اندوه است. 97/۹/21»

5-هدیه‌ گران‌بها

 البته شهدا حق‌دارند خوشحال و مسرور باشند، زیرا هدیه‌ای گران‌بها دریافت کرده‌اند، «شهادت، نعمت و هدیه‌ خداست؛ این هدیه را آسان به کسی نمی‌دهند. چرا هدیه‌ خداست؟ چون مرگِ ناگزیرِ همگانیِ همه‌ انسان‌ها را به یک پدیده‌ افتخارآمیزِ در دنیا و آخرت تبدیل می‌کند. انسانی همین مرگ و همین حادثه‌ قطعی و ناگزیر و همین آینده‌ مبهم و نگرانی آور را تبدیل کند به یک حادثه‌ پُرافتخار، به یک واقعه‌ نامدارِ در دنیا و آخرت، به یک اطمینان و یک سکینه‌ قلبی. این‌که آدم روغنِ ریخته‌ جانِ خودش را نذر امامزاده کند و قبول شود، نعمت خدا نیست؟ 84/۲/12»

 

​​​​​​​* بخش‌هایی که در گیومه قرارگرفته، بیانات آقا است.