بی‌برنامه‌گی و عدم وجود اراده برای برون رفت از بحران سوریه در غرب، هنوز ادامه دارد و باعث شده است آینده کنفرانس ژنو 2 و به تبع آن آینده سوریه در هاله‌ای از ابهام باشد. ابهامی که جان و مال مردم سوریه را هر روز به تاراج داده و باعث بسط قدرت تروریست‌ها در منطقه می‌شود.
کنفرانس ژنو 2 در مورد سوریه در حالی ماه آینده با حضور 40 کشور برگزار می‌شود که لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه آن را نمادین توصیف کرده است. اگرچه کنفرانس ژنو 1 دارای توفیقاتی نبود و تنها به چند بیانیه و تصویب ایجاد دولت انتقالی در سوریه و کناره‌گیری اسد تاکید شده بود، امروز محل مناقشه قرار گرفته و غرب خواهان این است که کشورهای شرکت کننده در کنفرانس ژنو 2 مفاد توافقات ژنو 1 را بپذیرند. امری که فارغ از عدم جایگاه حقوقی، از منظر سیاسی نیز مورد تائید نیست و تنها راه را برای رسیدن به اتمام درگیری‌ها و تنش ها در سوریه باریک‌تر کرده و حتی می بندد. چند روز گذشته بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل، از ایران برای حضور در ژنو 2 دعوت کرد. اقدامی که مورد استقبال ایران قرار گرفت اما تاکید کرد که بدون پیش شرط قبول مفاد توافقات ژنو 1 در آن شرکت می‌کند. پس از گذشت حدود 24 ساعت بان کی مون با فشارهای آمریکا و برخی کشورهای غربی نظیر فرانسه و حتی بزرگ حامی تروریست منطقه یعنی عربستان سعودی مواجه شد و ناچار به باز پس گیری دعوت خود شد. حامیان تروریست‌هایی که دستشان به خون هزاران تن از مردم بیگناه سوریه آلوده است، امروز درصدد تعیین پیش‌شرط برای حضور ایران هستند در حالی که پیش شرط باید برای آنها باشد که دست از ترور و جنایت بکشند. توفیقات دولت اسد در طی چند ماه گذشته و دفع تروریست‌ها از مناطق مختلف این کشور، ناگهان سیاست غرب را به سمت حمایت از اسد تغییر داد و باعث شد که حداقل عده‌ای در غرب به بقای اسد فکر کنند.
حامیان تروریست‌هایی که دستشان به خون هزاران تن از مردم بیگناه سوریه آلوده است، امروز درصدد تعیین پیش‌شرط برای حضور ایران هستند در حالی که پیش شرط باید برای آنها باشد که دست از ترور و جنایت بکشند
حمایت‌های گسترده ایران از دولت سوریه و همراهی با این نظام برای مقابله با تروریست‌ها، بدون هیچ شک و شبه‌ای باعث این توفیقات شده است و از این روست که غرب و حامیان منطقه‌ای اش نگرانند که اگر بشار اسد بار دیگر پیروز شود، ایران در سوریه دارای موضع مستحکم‌تری از گذشته شود و عملا لبنانی دیگر شکل گیرد. امری که هم اکنون نیز اتفاق افتاده و دولت بشار اسد همانند حزب الله لبنان که یک تنه در برابر دشمن صهیونیستی ایستاد، در برابر دشمنان تکفیری و تروریست ایستاده است. عدم توجه به این موضع که هرگونه دخالت خارجی در سوریه باعث دامنه دار شدن بحران این کشور می شود، نکته‌ای است که بسیار مجال تامل و تدبر را دارد. شرایط پرتنش منطقه خاورمیانه سبب شده است که این منطقه به بشکه باروتی بدل شود که تنها منتظر یک جرقه و تلنگر باشد. نمونه اولیه و ابتدایی این مساله در عراق قابل مشاهده بود که استان الانبار این کشور آماج حمله تروریست و تکفیری‌ها نظیر القاعده و داعش قرار گرفت. اما افسوس بندر بن سلطان سعودی این مساله را به گونه‌ای دیگر می‌بیند و آن را پیروزی بر هلال شیعه و قدرت یافتن بیشتر کشورش ارزیابی می‌کند.
اما از این مساله غافل است که آنها که باد می‌کارند طوفان درو خواهند کرد. اختناق موجود در عربستان سعودی اجازه هرگونه تحرکی را از جانب مخالفان گرفته است اما ناگفته پیداست که این مساله دیری نخواهد پایید و غرب که روزی پشتیبان صدام بود و روزی بر علیه‌ش یورش برد، این بار نیز بر این کشور یورش ببرد. صدور برخی نقشه‌ها در مورد خاورمیانه جدید و تجزیه عربستان سعودی فارغ از اینکه چقدر دارای ارزش و سندیت است، اما تلنگری است برای این کشور که آینده نه چندان روشنی در انتظارش است. مخالفت گسترده روسیه با اقدامات عربستان سعودی نیز اوضاع این کشور را آشفته خواهد کرد و حتی پیروزی فرضی در نبرد سوریه نیز نتیجه‌ای نخواهد داد. علی رغم تمام این اقدامات خصمانه عربستان، این کشور به اجلاس ژنو 2 دعوت می شود و کسی با آن مخالفت نمی‌کند. این رویکرد کاملا نشان می‌دهد که این مساله توفیقی نخواهد داشت همانگونه که از هم‌اکنون اختلافات و تنش‌ها بالا گرفته است. در اولین اقدام در پی موافقت ائتلاف مخالفان سوریه برای مشارکت در نشست ژنو2، شورای مخالفان سوریه از این ائتلاف خارج شد. توصیف‌های لاوروف در مورد نمادین بودن این اجلاس و بالا گرفتن تنش‌ها در میان مخالفان و حتی کشورهای غربی از هم‌اکنون شکست این اجلاس را به اذهان نزدیک می‌کند همانگونه که اجلاس ژنو 1 نیز علی رغم تمام ادعاها بدون نتیجه‌ای پایان یافت و وضعیت به گونه‌ای دیگر در سوریه رقم خورد. این نکته قابل تامل است که عدم حضور ایران، نه تنها راهگشای حل مساله نیست بلکه بحران را سنگین تر خواهد کرد.
