از وابستگى رژیم طاغوتى پهلوى - که بدتر از رژیم مرتجعِ روسیاهِ قاجار بودند - به انگلیس و بعد به آمریکا، چیزهاى زیادى هست که جوانهاى عزیز ما باید بدانند. وابستگى اینها به حالت شرم‌آور رسیده بود. بعد از انقلاب، یکى از دیپلماتهاى برجسته‌ى آمریکا این را گفت و نوشت؛ گفت ما بودیم که به شاه میگفتیم شما به فلان چیز احتیاج دارید، به فلان چیز احتیاج ندارید!
آنها بودند که میگفتند این رابطه را باید برقرار کنید، این رابطه را باید قطع کنید؛ نفت را این مقدار تولید کنید، این مقدار بفروشید؛ به کى بفروشید و به کى نفروشید! کشور با سیاست آمریکا، با نقشه‌ى آمریکا، و پیش از آن با سیاست و نقشه‌ى انگلیس اداره میشد. این کشور وابسته تبدیل شد به ایران مستقل، ایران سرافراز. سران فاسد و خائن و پول‌پرست و غرق در شهوات و لذتهاى مادى و حیوانى، بر این کشور حکمرانى میکردند؛ این تبدیل شد به نمایندگان مردم؛ جاى خود را دادند به زمامدارانى که نمایندگان مردم بودند. در این سى و چند سال کسانى بر این کشور فرمانروائى کردند، قدرت را در دست گرفتند، سیاست و اقتصاد را در دست گرفتند که نماینده‌ى مردم بودند. با همه‌ى ضعفها و با همه‌ى قوّتهائى که در اشخاص مختلف وجود داشت، این خصوصیت همه بود که اینها نماینده‌هاى مردم بودند؛ کسانى بودند که کیسه‌اى براى خود ندوخته بودند - البته یکى ضعیف‌تر است، یکى قوى‌تر است - این خیلى مسئله‌ى مهمى است.
