امام علی (ع) در باره تفسیر عبارت لاحول و لا قوه الا بالله می فرماید :
ما در برابر خدا مالک هیچ چیز نیستیم و مالک چیزی نمی شویم جز آنچه او به مابخشیده است
پس چون خدا چیزی را به ما ببخشد که خود سزاوارتر است، وظایفی نیز بر عهده ما قرار داده و چون آن را از ما گرفت تکلیف خود را از ما برداشته است.
امام باقر سلام الله علیه در تفسیر این ذکر فرمودند: آن جا که قدرتى را به جا صرف کرده و خدا را اطاعت کردهاید،
این قدرت بر اطاعت از ناحیه خداست و آن جا که معصیت نکردهاید، در حقیقت، عنایت الهى بین شما و آن معصیت حائل شده است.
پس لاحول ولا قوة الا بالله العلى العظیم یعنى: لا حول لنا عن معصیة الله الا بعون الله ولا قوة لنا على طاعة الله الا بتوفیق الله عزوجل.
(هیچ حائلی برای ما از معصیت نیست مگر به کمک خدا ، و هیچ قدرتی برای انجام طاعت خدا نیست مگر به توفیق او )
(شهدای مرصاد)