ازدواج چه جایگاهی در نزد خداوند دارد؟

بهشت یا جهنم..؟

تصاویری در مسأله حجاب در ادامه مطلب...

چادر یا چفیه؟

آنان چفیه داشتند... من چادر دارم....

من چادر می پوشم، چادر مثل چفیه محافظ من است...اما چادر از چفیه بهتر است....

آنان چفیه می بستند تا بسیجی وار بجنگند...من چادر می پوشم تا زهرایی زندگی کنم...

آنان چفیه را خیس می کردند تا نَفَس هایشان آلوده ی شیمیایی نشود...من چادر می پوشم تا از نفَس های آلوده دور بمانم...

آنان موقع نماز شب با چفیه صورت خود را می پوشاندند تا شناسایی نشوند...من چادر می پوشم تا از نگاه های حرام پوشیده باشم...

آنان چفیه را سجاده می کردند وبه خدا می رسیدند ...من با چادرم نماز می خوانم تا به خدا برسم...

آنان با چفیه زخم هایشان را می بستند ...من وقتی چادر ی می بینم یاد زخم پهلوی مادرم می افتم...

آنان با چفیه گریه های خود را می پوشاندند... من در مجلس روضه با چادر صورتم را می پوشانم واشک هایم را به چادرم هدیه می دهم...

آنان با چفیه زندگی می کردند... من بدون چادرم نمی توانم زندگی کنم...

آنان سرخی خونشان را به سیاهی چادرم امانت داده اند... من چادرسیاهم را محکم می پوشم تا امانتدار خوبی برای آنان باشم.

سنگر عشق...

((سنگر عشق))

قسم بــه سنـگر عشـق و به واژه های بسیج        قسم بـــه سعـــی صفــا و بــه ردپای بسیج

قسم به ذات خداوند و خلقت شب و روز               قسم به عرش و به فرش و به رازهای بسیج

قسم به مشرق و مغرب قسم به صبح سحر         قسم بـــه خــون شهیدان و لاله های بسیج

قسم بــه حمـــد و ثنـای شب خرابه نشین          قسم بـــه ارزش والا و پُـــــربــهای بسیج

قسم بـــه حـــرمت دلهای پاک اهل ولا              سم بــه نخــل و به دریا به زخمهای بسیج

قسم بـه کرب و بلا و صَلوات ظهرِ دَهُم               قسم بــه خـــون شهیـــدان و نینـوای بسیج

قسم بــه جـــان تو مادر بسیجی مخلص             شهیــــد داده پســــر رَهِ مـــنـــای بسیـــج

قسم بــه راز دل عــارفان و سوز درون                 قسم بـــه روح خــــدا پیـــر باوفای بسیج

قسم به ذکرِ شبِ عــاشقان سنگرِ عشق           قسم بــه چهـره موزون به جای پای بسیج

قسم به مهدی و آدینـــه و بـه ندبه او                 قسم به ظهر و جماعت به جمعه های بسیج

قسم بــه سعی و صفــا و مـروه وَ منـی              کـه هست دردل من میل وهم هوای بسیج

قسم به ن و قلم داد و رهگذر بنوشت                  ببخش روز قیـــــامــــت مـرا برای بسیج

دل نوشته یک دختر برای شهدا....

آن ها چفیه داشتند… من چادر دارم!!!

آنان چفیه می بستند تا بسیجی وار بجنگند… 

 

من چادر می پوشم تا زهرایی زندگی کنم…

آنان چفیه را خیس می کردند تا نَفَس هایشان آلوده ی شیمیایی نشود… 

 

من چادر می پوشم تا از نفَس های آلوده دور بمانم…

آنان موقع نماز شب با چفیه صورت خود را می پوشاندند تا شناسایی نشوند…

 

 من چادر می پوشم تا از نگاه های حرام پوشیده باشم…

آنان با چفیه زخم هایشان را می بستند … 

 

من وقتی چادر ی می بینم یاد زخم پهلوی مادرم می افتم…

آنان سرخی خونشان را به سیاهی چادرم امانت داده اند…

من چادرسیاهم را محکم می پوشم تا امانتدار خوبی برای آنان باشم...

 

ما خون دلها خورده ایم

 

قرارمان برای نسل جوان و نوجوان ، این نبود!!!!!