در 3 مرداد 1367 مسعود و مریم رجویی فرماندهان گروهک تروریستی مجاهدین خلق با 15000 نفر و تسلیحات که از غربی ها و صدام هدیه گرفته بودن عملیاتی به نام فروغ جاویدان طراحی کردن تا طی 48 ساعته به تهران برسن و به قول خوشون دولت ایران رو برانداز کن و دولت خودشون رو جایگزین کن.
شروع عملیات فروغ جاوید
در مرداد 1367 قطعنامه 589 بین ایران و عراق به امضا رسید.همه جنگ رو پایان یافته می دونستن ولی صدام چند روز بعد از امضا قطعنامه دوباره ناگهانی به خاک های ایران حمله کردن و نیروهای ایرانی رو غافل گیر کردن و نیروهای عراقی تا نزدیکی خرمشهر دوباره پیش رفتن و تقریبا کل یگان های ایرانی تو جبهه جنوب درگیر شدن و نیروهای کمی در مناطق سر حد مرزی باقی ماندن.
در این شرایط گروه مجاهدین به کمک صدام و غربی ها ارتش بزرگی از تسلیحات روز دنیا که از صدام و غربی ها هدیه گرفته بودن گرد هم اوردن و اماده حمله به خاک ایران شدن البته در این حمله نیروی هوایی عراق و هوانیروز عراق به طور کامل از مجاهدین پشتیبانی می کردن و گردان های مکانیزه و زره ای عراق با پرچم مجاهدین وارد خاک ایران شدن.
مسعود رجوی در شب آغاز عملیات گفت: «براساس تقسیمات انجام شده، ۴۸ ساعته به تهران خواهیم رسید... کاری که ما می خواهیم انجام دهیم در حد توان و اشل یک ابرقدرت است؛ چون فقط یک ابرقدرت می تواند کشوری را ظرف این مدت تسخیر کند... از پایگاه نوژه هم ترسی نداشته باشید؛ هر سه ساعت به سه ساعت دستور می دهم هواپیماهای عراقی بیایند و آنجا را بمباران کنند. پایگاه هوایی تبریز را هم با هواپیما هر سه ساعت به سه ساعت مورد هدف قرار خواهیم داد... علاوه بر آن، ضد هوایی و موشک سام ۷ هم که داریم... هوانیروز عراق تا سرپل ذهاب به همراه ستون ها خواهد بود. از نظر هوایی ناراحت نباشید چون هواپیماهای عراقی پشتیبان ما هستند و تمام ماشین ها به صورت ستون حرکت می کنند.»
سازمان مجاهدین خلق فاصله‌ی تنگه پاتاق تا منطقه چهارزبر در ۳۴ کیلومتری کرمانشاه را با سرعت خیلی زیاد طی کردند. علت سرعت بالای حرکت ستون‌های نظامی مجاهدین عدم حضور قوای نظامی در غرب کشور بود. به دلیل هجوم سنگین ارتش عراق به جبهه جنوب (استان خوزستان) بخش عمده‌ای از توان نظامی ایران در جبهه‌های جنوب غربی مشغول دفع تجاهم عراق بودند. به همین دلیل عملاً در برابر حرکت ستون‌های مجاهدین مقاومتی وجود نداشت.
نیروهای ایرانی برای مقابله با حمله مجاهدین عملیات مرصاد رو طرح ریزی کردن . در عملیات مرصاد نیروهای ایرانی تو جایی که نصبط به نیروهای مجاهدین از نظر موقعیت برتری داشتن کمین کردن در نزدیکی شهر کرمانشاه و با احداث یک خاکریز منتظر امدن مجاهدین شدن.چند تا از گردان‌های عملیاتی در این جبهه گردان مقدادوگردان حمزه از لشکر ۲۷ محمد رسول الله و تیپ انصارالحسین همدان بودند.
روز اول عملیات مرصاد در 5 مرداد 1367
رادیو منافقین، با ارسال پیام به مردم باختران، از آنها میخواهد که زمینه را برای ورود ارتش به اصطلاح آزادیبخش مهیا سازند و آماده جذب در گردانها و لشکرها باشند. و در حالی که از پیروزی های بدون درگیری شاد بدون به طرف باختران در حال حرکت بودن که ناگهان یک واحد زرهی نیروهای ایران به واحدهای مجاهدین حمله کردن و تو همون ابتدای عملیات تعداد بسیاری از نفرات و ادوات مثل جیپ ها کامیون ها و نفربرهای مجاهدین رو نابود کردن حمله انقدر قافلگیرانه بود که نیروهای مجاهدین حتی فرصت پیاده شدن از وسایل نقیله خود را نداشتن و به همراه نفربرها و کامیونها با نفراتی که حمل می کردن سوختن .
شدت حمله نیروهای ایران به حدی بود که نیروهای مجاهدین نتوانستن مقابله کن و مجبور به عقب نشینی شدن.تعداد تلفات مجاهدین به حدی بود که جاده باختران از تانک ها ,نفربرها,کامیون ها و چیب های سوخته مجاهدین کاملا پر شده بود.در روز اول عملیات نیروی هوایی ایران و هوا نیروز نتونستن شرکت کن چون پایگاه های هوایی ایران به وسلیه نیروی هوایی عراق بمب باران شده بود و وقت می برد تا اماده استفاده شود.
روز دوم عملیات مرصاد 6 مرداد 1367
در روز دوم عملیات با برتری هوایی نیروی هوایی ایران در منطقه دیگر هلیکوپتر ها و هواپیماهای عراق جرات وارد شدن به حریم هوایی ایران رو نداشتن و بمب افکن های نیروی هوایی و هلیکوپتر های هوانیروز ازادانه پرواز می کردن.
بر خلاف روز اول که نیروهای ایرانی فقط قصد سد کردن نیروی متجاوز را داشتن در روز دوم با پشتیبانی قدرتمند نیروی هوایی و هوانیروز شروع به حمله به نیروهای مجاهدین کردن و نیروی هوایی با بمب باران سنگین مجاهدین نیروهای مجا هدین رو تا رو مار کردن و هوانیروز باقیمانده نیروها رو به شدت زدن و نیروهای پیاده با حمله به به باقیمانده نیروهای مجاهدین اونهارو تا مناطق سر حدی به عقب راندن.
روز سوم عملیات مرصاد 7 مرداد 1367
روز سوم عملیات با حمله شدید نیروی هوایی و هوانیروز شروع شد و و نیروهای پیاده ایران با دور زدن نیروهای مجاهدین راهی که مجاهدین وارد ایران شده بودن رو بست و مجاهدین دیگه راهی برای فرار نداشتن و کل یگانهایی که وارد ایران شده بودن و نتوانسته بودن به عراق عقب نشینی کنن کشته شدن
و ارتش مجاهدین خلق متحمل خسارات شدیدی شد هم از نظر نفرات هم از نظر تجهیزات(تمام تجهیزاتی و ادواتی که به خاک ایران وارد شده بودن یا نابود شده بودن و یا سالم به دست نیروهای ایرانی افتاده بودن)به طوری که ارتش مجاهدین به طور کامل منحل شد.
تلفات نیروهای مجاهدین خلق
بیش از 120 دستگاه تانک، 400 دستگاه نفربر، 90 قبضه خمپارهانداز 80 میلیمتری، 150 قبضه خمپارهانداز 60 میلیمتری و 30 قبضه توپ 106 میلیمتری منهدم شد. علاوه بر آن دهها دستگاه تانک، نفربر، خودرو و نیز صدها قبضه سلاح سبک و نیز مقادیری تجهیزات پیشرفته الکترونیکی و مخابراتی به غنیمت نیروهای ایران درآمد.
تلفات جانی نیروهای مجاهدین و ایران
مجاهدین متحمل بیش از 4800 نفر کشته شدن البته در میان کشته شدگان تعداد زیادی از کادرهای سازمان و فرماندهای تیپ ها نیز وجود داشت و اینچنین عملیات مرصاد، سازمان مجاهدین خلق را به تحمل شکستی استراتژیک و ننگین وادار کرد.
تلفات نیروهای ایرانی فقط 400 نفر شهید بود.
مسعود رجویی به گمان خودش می خواست طی 48 ساعت به تهران برسه و نیروهای ایران رو شکست بده ولی در طی فقط 3 روز ارتشی که اون و ابر قدرت می دونست به طوری شکست خورد که بازمانده های این ارتش رو منحل کردن و نیروهای مجاهدین دست به عملیات های تروریستی و ترور و بمب گذاری روی اوردن.
فرماندهی عملیات مرصاد بر عهده شهید علی صیاد شیرازی بود که در سال 1378 نیروهای مجاهدین خلق این بزرگوار رو به شهادت رساندند.
