علیرغم آنکه شواهد کافی در حوزه های مختلف علوم (روان شناسی و علوم رفتاری، علوم تربیتی، پزشکی و جامعه شناسی) تایید می کنند که نوجوانان در این سنین پرفراز و نشیب به شدت به حمایت و راهنمایی والدین نیازمند هستند، متاسفانه اغلب والدین این کار را بخوبی انجام نمی دهند و بسیاری از آن ها اصلاً به آن نمی پردازند!
این در حالی است که نوجوانان چه به لحاظ شخصی (رشد و تکامل جسمی و شناختی) و چه تحت تاثیر عوامل محیطی (جامعه، رسانه ها، دوستان و … ) با تکانه های مداوم جنسی مواجه هستند. شاید علت این باشد که برخی از والدین تصور می کنند که در دنیای امروز، نوجوانان خودشان از همه چیز سر در می آورند. این در حالی است که مطالعات نشان می دهند که حتی در کشورهای غربی، نوجوانان هنوز بسیاری از مسائل ابتدایی را در مورد موضوعات جنسی نمی دانند.
برخی از والدین نیز بر این باور هستند که اصولاً این سنین برای کسب اطلاعات جنسی هنوز زودهنگام است. این موضوع که نگذارند بچه ها ”زیادی“ بدانند، گاه از نظر آن ها یک ارزش محسوب می شود چرا که تصور می کنند “دانستن”، مساوی است با داشتن انگیزه بیشتر برای تجربه رفتارهای جنسی. باور نادرستی که بدون پشتوانه علمی کماکان در کشور و حتی در میان برخی سیاستگذاران سلامت و آموزش ما طرفداران قرص و محکمی دارد.
از طرفی صرف نظر از جنبه های جسمی موضوعات جنسی، نوجوانان در رابطه با جنبه های شناختی، اخلاقی و اجتماعی موضوعات جنسی نیز اغلب از آگاهی کافی برخوردار نیستند (ازجمله مفهوم و تفاوت صمیمیت، علاقه، عشق، میل و رابطه جنسی ).
در چنین شرایطی نیاز به راهنمایی توسط بزرگترها با توجه به وجود این حجم از منابع اطلاعاتی پیرامون نوجوانان، با دامنه درست تا غلط، بیش از هر زمان دیگر احساس می شود. بویژه آنکه نوجوانان در حال حاضر در موارد متعدد باید قادر باشند دست به انتخاب و یا تصمیم گیری های مهم بزنند. این در حالی است که بسیاری از مادران در زمینه اطلاع رسانی به فرزندان، ضعیف عمل می کنند و البته پدرها اغلب در مورد مسائل جنسی، معلم های به مراتب ضعیفتری هستند!
این یک سوال جدی است که اگر نتوانیم با نوجوانان خود در مورد مسائل جنسی به درستی صحبت کنیم، باید منتظر چه عواقب احتمالی باشیم؟
مطالعات مختلف نشان داده که عدم اطلاع رسانی مناسب ( به ویژه از سوی والدین ) با احتمال بیشتر شروع فعالیت های جنسی پیش از ازدواج و در سن کمتر و با شرکای جنسی بیشتر، همراه بوده است. به علاوه بسیاری از این نوجوانان و جوانان در محافظت از خود در برابر خطراتی همچون مورد سوء استفاده واقع شدن، بارداری ناخواسته یا ابتلاء به بیماری های عفونی قابل انتقال از راه تماس جنسی به مراتب آسیب پذیرتر هستند.
سوال مهم دیگر آن است که این تبادل اطلاعات از چه زمانی باید شروع شود؟
حقیقت آن است که این انتقال اطلاعات باید از همان سال های اول زندگی یک کودک آغاز شود. چه بخواهیم و چه نخواهیم، کودک از سنین پایین با توجه به تعامل پدر و مادر در خانواده و جایگاه و روابط زن و مرد در جامعه در حال شناخت و کسب اطلاعات است. وقتی کودک کنجکاو می شود که بچه ها از کجا می آیند؟ و یا از طریق دکتربازی با دوستان در حال شناخت جنسیت خود و جنس مخالف است،
باید والدین به جای برخوردهای نسنجیده و گاه تند و پرخاشگرانه، متناسب با درک و فهم او برای ارائه اطلاعات مناسب در کنار او باشند. در حوالی سن بلوغ لازم است تا اطلاعات دقیقتری از آناتومی و فیزیولوژی اندام های جنسی و تغیرات دوره بلوغ به نوجوان ارائه شود. بالاخره با رسیدن به سن بلوغ و بعد از آن باید علاوه بر دادن اطلاعات تکمیلی لازم، ارزش های فردی، خانوادگی و اجتماعی مورد بحث قرار گیرند. انشاءالله این بحث را ادامه خواهیم داد.
