زن، گُل است نه کارپرداز شما

آن چه در اینجا می‌خوانید، برگرفته از پندها و نصایح مقام معظم رهبری به زوج‌های جوانی است که توفیق یافته‌اند پیوند ازدواج را با آهنگ کلام معظم له هماهنگ کنند و در آغاز زندگی مشترکشان از سرچشمه فیض و حکمت آن عالم عارف بهره‌مند شوند:

حق واقعی، حق خیالی

حق، یک منشأ طبیعی دارد. حقّ واقعی آن است که منشأ طبیعی داشته باشد. این حقوقی که در بعضی محافل تعریف می‌شود، براساس توهّمات و خیالات است. آن حقوقی که برای زن و مرد وجود دارد، باید متّکی باشد به طبیعت زن و مرد، به قواره و ساخت زن و مرد.

این فمینیست‌های امروزِ دنیا که همه جور مرد و زن در آن‌ها هست و با ادّعای دفاع از حقوق زن وارد می‌شوند، اصلاً به نظر من حقوق زن را نمی‌شناسند، چون حق، یک امر انتزاعی نیست؛ حق یک منشأ طبیعی دارد.

بازی غرب

این غربی‌هایی که می‌بینید این قدر جنجال می‌کنند و سر مسأله زن این قدر بازی در می‌آورند، همین جا گرفتارند. می‌گویند: ما احترام زن را نگه می‌داریم. بله، احترام زن را توی مجالس رسمی و توی فروشگاه‌ها و خیابان‌ها نگه می‌دارند؛ آن هم به معنای تلذّذ از او، امّا توی خانواده هم شوهر با زنش همین طور است؟ چه قدر زن آزاری، چه قدر کتک زدنِ زن‌ها به دست مردها، چه قدر فاجعه آفرینی در داخل خانه، قُلدر مآبی و ....

زن، گُل است نه کارپرداز شما

در روایات داریم: «المرأة ریحانه»، زن گل است. حالا شما ببینید، اگر مردی با یک گُلی با خشونت و بی اعتنایی رفتار کند و پاسِ گُل بودن او را ندارد، چه قدر ظالم و بد است؛ مثل تحمیل کردن، زیاده روی کردن، زیاده خواهی کردنِ مردها از زن‌ها، توقـّعات بی جا و زیادی.

قهرمان؛ یعنی همین کارپرداز امروز زندگی... این زن، کارپرداز شما نیست که همه کارهای زندگیتان را روی دوش او بگذارید و بعد هم از او مؤاخذه کنید. نه! این یک گُلی است در دست شما... حتی اگر دانشمند یا سیاست مدار باشد، در بحث معاشرت خانوادگی،‌ او گُل است.

مرد باید برود کار کند

قرآن می فرماید: ﴿الرِّجَالُ قَوّامُونَ عَلَی النِّسَاءِ...﴾؛ یعنی سرپرستی امور خانواده به عهده مرد است. مرد باید برود کار کند. معیشتِ خانواده به عهده اوست. زن هرچه ثروت دارد، مال خودش است، امّا معیشتِ خانواده بر دوش او نیست.

نه مرد سالاری و نه زن سالاری

این طور هم نیست که بگوییم همه جا خانم باید از آقا تبعیت کند؛ نخیر. چنین چیزی نه در اسلام داریم و نه در شرع. معنایش این نیست که زن بایستی در همه امور تابع شوهر باشد. نه! یا مثل برخی از این اروپا ندیده‌های بدتر از اروپا و مقلّد اروپا، بگوییم که زن بایستی همه کاره باشد و مرد باید تابع باشد. نه! این هم غلط است. بالاخره دو تا شریک و دو تا رفیق هستید. یک جا مرد کوتاه بیاید، یک جا زن کوتاه بیاید. یکی این جا از سلیقه و خواست خود بگذرد، دیگری در جای دیگر، تا بتوانید با یکدیگر زندگی کنید.



منبع: ماهنامه نامه جامعه، شماره چهلم.