هر روز نرم افزار و سخت افزار جدیدی بر روی خود نصب می کنی، روزی آهنگ صدایت را تغییر می دهی روزی مدل لباست را تغییر می دهی.
چشمانت سالهاست به دروازه غرب دوخته شده است که امسال چه برایت دوخته اند، سال ها می گفتی از تقلید بدم میاید اما نگاهی به خود و تقلیدی که در آن گرفتار شده ای بکن. تقلیدی که نهایتش اسارت است،
ای کاش باور می کردی اشرف مخلوقاتی، باور می کردی که آنچه آنان برای نصب بر روی وجودت انتخاب کرده اند شایسته تو نیست، باور می کردی آنچه آنان برایت دوخته اند ویروسی در آن نیز گنجانده اند، ویروسی همچون بی حیایی، بی حجابی و بی عفتی.
